اینکه جاده ی ابریشم از روستایی گذشته باشه ، دلیلی بر داشتن دفینه نیست ، مگر اینکه دور از جونشون اهل اون دهات راهزن بوده باشن
دفینه های راهزنان بیشتر در دره های فرعی که از جاده ی اصلی جدا میشده ، پنهان هستند و اکثرا در داخل غار هستند
هر جا سخن از گنج بشه ، از همین حرفها زده میشه و عده ای هم برای کشاندن دستگاه دار یا کارشناس به محلشون ، الکی چیزی میگن
این گونه حرفها با اینکه میتونن دروغ باشن ، بازم ارزش کار کردن و جستجو دارن . در واقع اساس گنج یابی از همین حرفها شروع میشه . چون اگر خوب توجه کرده باشید ، از اول که می خواید برید سر موردی ، قبل از اینکه داشتن دستگاه مهم باشه و قبل از اینکه داشتن کارشناس مهم باشه ، اولین چیزی که مهمه اینه که به جایی مشکوک می شوید . یعنی اولین دستگاه ، خود انسان است . تا کسی چیز مشکوکی نبینه و تا کسی حرف و حدیثی نشنیده باشه ، تا انسان به سنگ ، غار ، درخت ، تپه یا چیز مشکوک نشود ، کسی الکی راه نمیفته بره تو بیابون دستگاه بزنه یا حفاری بکنه
پس اگر می خواهید موفق باشید ، دنبال حرف و حدیث بگردید ، به داستانهای قدیمی خوب گوش بدهید ، نکته سنج باشید ، بینا باشید ، حتی به داستانها و حرفهای افسانه ای که با عقل جور درنمیاد ، باور کنید . چون اکثر گنجها از همین داستانها برمی خیزند
گوشه ای از فرمایشات مردم :
- اینجا راه کاروان بوده
- شبا از اون کوه یه صداهایی میاد
- پا به زمین می کوبی ، انگار زیرش خالیه
- از اون زمین دود بلند میشه
- از اون تپه نور میاد بالا
- این غار جن داره
- این کوه طلسم شده
- میگن این محل نسخه داره
- قدیما دو نفر اومدن به دهات ما و سراغ اون سنگ رو گرفتن
- پدر بزرگم میگه اینجا گنجی پنهان کردن
- مادر بزرگم خواب دیده که تو زمینمون یک کوزه پر طلا هست
- داداشم یه مار بزرگ اونجا دیده
- از قدیم گفتن اینجا جای کافرا بوده
- یه درخت بزرگ اونجا هست
- سنگ بزرگی تو اون کوه هست
- آدم وقتی میره به اون منطقه ، خودبخود وحشت میکنه
- وووووو .....
همین حرفها کلید خیلی از گنجها در قدم اول برای شناسایی هستند . کاری به راست و دروغش نداشته باشید