فرق بین جوغن و کاسه سنگ

با درود
قبل از هر چیز سال نو رو به همه ی دوستان تبریک میگم ، همونطور که همه میدونن صحبتهای ضد ونقیضی در مورد جوغن و کاسه سنگها وجود برخی معتقدند که جوغن ته داره و برخی دیگر معتقدند که جوغن نباید ته داشته باشه و به هر سایتی که سر بزنیم این دو دیدگاه رو مشاهده میکنیم و سوالی که پیش میاد براستی کدام دیدگاه صحیح می باشد ؟
یک بار من از استاد آریا پرسیدم که استاد واقعا جوغن ته داره یا نداره ؟
و جوابی که ایشون دادن این بود که :
طبق سند ها جوغن ته داره که یک نمونه رو برات مثال می زنم
درسندی گفته شده ((((در روبروی فلان حیوان یک سنگ جوغن درست کرده ایم که داخل آن جوغن عکس یک شمشیر و صورت یک انسان است )))) پس حتما این جوغن ته داره که تونستن داخل اون حکاکی ایجاد کنند . حالا نظر شما در این مورد چیست آیا واقعا جوغن ته داره یا نداره ؟
و از دوستان و اساتید خواهش دارم در این زمینه اگر تجربه ای دارند بیان کنند.
با سپاس

سلام دوستان من نظرم درباره ی جوغان تغییر کرده .چون قبل از این می پنداشتم که جوغان نباید ته داشته وطوری که آب بریزیم از طرف دیگر خارج می شود ولی بعد از موضوعی کاملا نظرم تغییر کرد .
حقیقتش اولین باری که کلمه ی جوغن را دیدم داخل یک سرنسخه بود که معنی ان را نمی دانستم .فکر میکردم اشتباه نوشتاری است . بعد در پکج اقای نیک آیین که می گفت جوغن ته نداره ودلیلی هم براش ذکر نکرده .بعد که با پست های بعضی از اساتید آشنا شدم که میگفتند مانند کاسه است،دچار دوگانگی شدم .
برای همین اول رفتم لغت نامه را نگاه کردم که معنی آن بود:((هاون سنگی)).هاون وسیله ای است برای خرد کردن بعضی حبوبات یا اقلام دیگر.پس هاون حتما باید ته داشته باشد .
چون هاون بدون ته معنی ندارد .در ضمن یکی از سر نسخه ها نوشته بود که ((سنگیست به شکل گهواره که در روبروی آن صخره ای دارد که در سینه ی صخره جوغنی تراش خورده دارد .))من بار ها این جوغن که مانند تابوت در سینه ی سنگ تراش خورده بود را میدیدم .ولی چون معنی ان را نمی دانستم ،دنبال یک سوراخ مانند غار میگشتم .بعد از اشنایی با مفهوم جوغن ،رفتم سراغش که دیدم بله .عجب جوغن زیبا و بزرگی .که در روبروی همین جوغن عمودی ،دوباره سه جوغن (مانند کاسه)به شکل مثلث در گو شه ی یک سنگ پیدا کردم .
در ضمن در محل ما به همان تپه ای که جوغن در ان قرار دارد می گویند((جغان تپه)) .بعد متوجه شدم که این نام بر اثر مرور زمان تغییر کرده .
برای همین گفتم برای دوستان نیز بفرستم که استفاده کنند وجبرانی باشد برای گذشته .

درود بر شما
استاد تهرانی و مجید عزیز ممنونم که تجربه ی خودتون رو در این بخش بیان کردین ، واقعیتش هر جایی که گفته شده جوغن ته نداره دلیلی رو برای این حرفشون نداشتن و تنها به اینکه جایی خوندن ویا شنیدن بسنده کردن در حالیکه در برخی سندها اشاره به نقشی شده که در جوغن وجود داره نمیدونم کسانی که مرتب دارن بیان میکنن که جوغن ته نداره چه توجیهی برای اون دارن ؟
بازم از دیگر دوستان و اساتید خواهش دارم که تجربیات خودشون رو در این بخش به اشتراک بزارن .
با سپاس

بله کاملاً درسته ، بنده هم قبول دارم که جوغن ته داره ، ولی به اشتباه افتاده بودم چون مطالب آقای نیک آئین رو خونده بودم که در مورد جوغن اشتباه گفته بودن که جوغن ته نداره . استاد آریا هم میگن که جوغن ته داره چون در بعضی نسخه ها در ته جوغنها اشکالی رو حکاکی میکردن که نشان های بعدی رو نشون میدن . یاعلی

همونطور که جناب تهرانی توضیح دادن جوقن همون هاون هست و ته دارد..اون مطلبی هم که اقای نیک ایین در پکیج گذاشته بودن بحثش جدا هست...اولا اون مورد توی غار و زیر خاک پیدا شده..بعد اون نشانه به معنی چاه هست و سوراخی که تهش هست به معنی اینه که باید در همون چاه راهی باشه و چاه بن بست نیست...همگی جوقنها زیادی دیدید که همگی ته دارند و بیشترشون هم روی سنگهای ریشه دار هستن...اون جوقنی که توی پکیج بود اگر توجه کرده باشید ته داره ولی تهش به اندازه دو سانت سوراخ هست...به هر حال این موارد خیلی خیلی کم پیدا میشه ولی در اصل جوقن یا کاسه تهش بسته هست...