قبلا توضیح مفصلی دادم که چطور ممکنه این تیپ گیرنده های مادون قرمز برخی اهداف رو تحت شرایطی سنس بکنن. اما جدا از اینکه هنوز جوابدهی این روش در عمل به اثبات نرسیده حتی اگر هم جواب بده بلحاظ یون یابی اصلا در حد یون یاب های رادیویی نیست و علاوه بر اینکه بسیاری از اهداف یونی رو سنس نخواهد کرد ؛ خطای بیشتری هم خواهد داشت! چون یون یاب های رادیویی هر چند بسیار متاثر از نویزهای رادیویی هستن ولی سیستم نوری هم بشدت وابسته به نور محیط و حتی رنگ خاک و سنگ و غیره هست که میتونن مرتبا بالانس رو بر هم بزنن و سنس کاذب داشته باشن. لذا مثلا سنگهای سفید یا تغییر رنگ خاک از حالت تیره به روشن و کلا هر انعکاس نوری و یا منبع حرارتی که طبیعتا تشعشعات مادون قرمز خواهد داشت میتونه عامل سنس باشه. حالا اگر اپراتور با این مدل خطاها آشنا باشه ممکنه بشه تحت شرایطی از این روش جواب گرفت هر چند که بنظر من احتمالش کم هست. در هر صورت این شماتیک واضح تری از این مدار هست:
اما در مورد قسمت ماورابنفش چند نکته وجود داره:
1- در شماتیک دستی که این بخش وجود داره ال ای دی ماورابنفش برعکس متصل شده!
2- حتی اگر ارسال طیف ماورا بنفش کاری صورت بده اصلا به این صورت نباید متصل بشه و روش صحیح این هست که ال ای دی ماورا بنفش با مقاومت 1 کیلو به دو سر باطری وصل بشه.
3- طیف ماورا بنفش از نظر طول موج هیچ ارتباطی به مادون قرمز نداره! لذا ارسال نور ماورا بنفش طبق هیچ منطق علمی ربط به میزان و کیفیت دریافت نور مادون قرمز نداره.
4- حتی اگر دخالت و تاثیر مثبتی بابت انتشار نور ماورا بنفش وجود داشته باشه ؛ ال ای دی های رایج ماورا بنفش که مشابه ال ای دی های معمولی هستن نمیتونن فضایی دورتر از حد چند سانت رو تحت تاثیر موج ماورا بنفش قرار بدن و لذا با توجه به فاصله دستگاه تا زمین و اهداف دورتر عملا این ال ای دی حتی از نظر تاثیر ماورا بنفش هم کاری صورت نمیده چه برسه که روی دریافت مادون قرمز اثری داشته باشه.
