در آخر دهه شصت و در زمان جنگ سرد ، دولت ايالات متحده تصميمی گرفت که یک راهي را بوجود آورد که با استفاده از آن در زمان حمله های اتمي ، خطهایی که باعث ارتباط هستند باز بمانند. در زمان های گذشته براي انجام اين کار يک جایی برای مرکز مدیریت وجود داشت که وظيفه آن جابه جایی پيام ها است برعهده داشت . در زمانیکه يکي از اين مرکزها مورد حملات بمباران قرار مي گرفت همه ی شبکه ها را از کار مي اندازد. بخاطر همین اداره ی تحقيقات بر روي پروژه هاي پيشرفته (ARPA) تصميم گرفت يک شبکه ی کامپيوتري بدون مرکز مدیریت به وجود آورد و در اول دهه نود شبکه ARPA مبدل به اينترنت امروزی شد.
