بله
یک نکته ی خیلی مهم در این بحث وجود داره که اگر اون نکته رو طراح های ردیاب بدست می آوردن ، دیگه میدونستن که با چی طرف هستند و چی باید برای سنسش بسازند
و هرکسی برای خودش یه مدل ردیاب مکانیکی و الکترونیکی درست نمیکرد که در نتیجه الان هزاران مدل ردیاب آنتنی و جیوه ای و الکترونیکی و خوراکی و هزار مجهوال الهویه ی دیگر داریم و هیچکدام اساس کارکردش بدرستی مشخص نیست .
فکر کنم که تعداد مدلهای آنتنی در دنیا بیشتر از پالسیها یا والفها شده باشه
و از این میان بیشترشون کار ایران هست تا جای دیگه و از کسی عقب نیستیم 
این جای افتخار هست که بچه های ما اینقدر کنجکاو و سازنده هستند اما ای کاش بجای ساختن ، بیشتر روی خواندن تمرکز میکردند ، بعد میساختن
. متاسفانه کشورهای سازنده ردیاب هیچگونه دفینه ای نداشته و صرفا بر اساس علوم آکادمی اقدام به ساخت میکنند که نتایجش رو الان میتونیم ببینیم 
. ما برای طراحی یک ردیاب کارآمد و مناسب نیازمند یک آزمایشگاهی هستیم که در آن دفینه ای واقعی وجود داشته باشه 
و اونوقت میتونیم عکس العمل ردیابهای مختلف و موادهای مختلف و فرکانسهای مربوطه رو روی اون تست کنیم .