ردیاب انجمن که دسته هاش عایق داره و نه چیزی از شما میگیره و نه چیزی منتقل میکنه . به احتمال زیاد مشکل از دست شماست
- ممکنه دسته ها را مقداری محکم گرفته باشی و ضربان قلب خودت رو در دستت حس کرده باشی . و اینکه دسته ها تو دستت سنگینی میکنه نیز تقریبا به همین علت هست .
نباید برای حفظ خط تراز آنتنها ، دسته ها را خشک و محکم نگه دارید . باید خیلی طبیعی و نرمال باهاش دوست بشی .
- نوع لباس و کفش هم میتونه تاثیر داشته باشه . سعی کنید هنگام ردیابی از لباسهایی که با حرکت و مالش ، از خودشون الکتریسیته تولید میکنن و جرقه میزنند ، استفاده نکنید .
- حرکت کند آنتنها اگر همیشگی باشد ، نشان از اصطکاک زیاد آنتنها بادسته یا سنگین بودن خود آنهاست .
و اگر همیشگی نباشد ، یعنی هدفی وجود ندارد
اگر در ردیابی استاد باشید و دسته و آنتنها را طبق اصول ساخته باشید ، در مواجه شدن با هدف واقعی مطمئنا قدرتی در آنتنها مشاهده خواهید کرد که تابحال نه در آزمایش با قطعات طلا و نه در گرفتن ذرات و خطا ، تجربه نکرده اید .
- در مورد اینکه سر آنتنها باید رو به زمین کج باشد یا خیر ؟ :
به نظر بنده خیر این نظریه از آنجا شروع شد که بعضیها فکر میکردند با کج کردن و سنگین شدن نوک آنتنها ، دیگر عوامل خطا قدرت کشش آنتنها را ندارند و فقط برای جنس اصلی حرکت خواهند کرد .
به نظر بنده نصف اول درست است و نصف بعدی برعکس

قبلا هم خدمت دوستان عرض کرده ام ، شاید باورش سخت باشه اما دفینه یابی به موضوعات زیادی مرتبط میشه
در پاسخ به سوال شما دوست عزیز باید عرض کنم که مطمئنا بعضی از اپراتورها اینو آزمایش کردن . اما چون چشماشون بسته بوده نتونستن نتیجه رو ببینن
با توجه به اینکه عمود گرفتن دسته ها در ردیابی خیلی مهم است :
وقتی که یک انسان سرپا می ایستد ، چندین عامل خدادادی ، عمود بودن او را نسبت به زمین توسط حسگرها به مغز میرسانند .
- یکی جاذبه ی زمین است که انسان توسط کف پاها وزن خود را حس میکند و نسبت به کم و زیاد بودن مقدار فشاری که به قسمتهای مختلف کف پاها میرسد ، میزان عمود بودن خود را نسبت به زمین میفهمد . و همچنین اگر جسمی استوانه ای و دقیق، در دست داشته باشد طبق فشارهای مختلفی که به کف دست وارد میشود ، نقطه ی عمود بودن آن جسم بر زمین را توسط کف دستهایش حس میکند و میتواند آن را عمود نگهدارد .

در نتیجه : هنگام ردیابی اگر با چشم بسته ، دسته ها را بگیریم ، هیچوقت به اندازه ی حالت چشم باز ، دقت نداریم و نمیتوان دسته ها را عمود گرفت . در نتیجه آنتنها بسمتی که دسته ها کج شده اند حرکت خواهند کرد . و خطا خواهیم زد .
ضمنا هرچه زمان بستن چشمها طولانی تر شود ، آدم بیشتر خیالاتی میشود و قدرت موقعیت یابی بیشتر مختل میشود .
و نکته ی آخر اینکه : با ثابت ایستادن و ثابت نگه داشتن دستها نمیشه آنتن زنی کرد . باید دستها را حرکت بدهید تا حس کشش یا قفل را درک کنید . (این یک نکته ی مهم در ردیابی است که کمتر میبینم بدرستی انجام بشه )
با چشمان بسته شاید بتوان دستهای ثابت را عمود نگه داشت ، اما با حرکت دادن دستها میزان خطا در عمود گرفتن دسته ها خیلی بیشتر میشود
و از اینها گذشته : فقط لحظه ی آخر مهم نیست ، با چشم بسته چطور میشه حرکات آنتن را دید و تحلیل کرد مگر اینکه نفر دومی در کار باشد که نفر دوم هرگز نمیتواند واکنشهای ضعیف را ببیند و سمت دیدش فرق میکند .
تنها کسی که میتواند با چشم بسته ردیابی درست را انجام دهد و نقطه ی دقیق حفاری را مشخص کند ، یک شخص متفاوت است که حس خدادادی داشته باشد .
نگفتم دفینه یابی به همه چی ربط داره ببینید بحث به کجا میکشه . اشکال نداره ، هرچه بیشتر بدانیم بازم کمه
موفق باشید