یه زمانی همه از دست توباکس ساشو مینالیدن ، میگفتن برا حملش وانت بار میخواد . حالا میگن اینا حملشون از پالسیها راحتتره . درسته ، اما این همش بستگی داره به مهارت و نوآوری در ساخت اسکلت توباکسها .
اگر اسکلت توباکس طوری طراحی بشه که به تکه های کوتاهتر تبدیل بشه ، حملش از لوپ 60 پالسی راحتتره و بیشتر از لوپ 1 متری عمق میزنه .
از نظر حساسیت هم ، اغلب توباکسها مشکلی ندارن و به املاح و غیره حساس نیستند . حتی به فلزات ریز هم حساسیت ندارند ، چه برسه به املاح
توباکسها برای پیدا کردن اشیای ریز مناسب نیستند . بیشتر برای فلزات از 10 سانتیمتر به بالا کاربرد دارند . یعنی میشه گفت انبوه یابند .
در قدیم توباکسها برای یافتن رگه های معدنی و پیدا کردن تانک و ادوات جنگی مخفی شده دز زیر خاک و ماشین آلات امدادی در زیر بهمن طراحی شده بودند . اما بعدا در گنجیابی نیز قدرتشون رو ثابت کردند .
در مورد سنس سکه در حالت اصلی نمیتونه سنس کنه .
البته سنس اشیای ریز با توباکس انجام میشه . بیشتر از یه پالسی و در حد یه والف میتونه سکه رو سنس کنه . اما باید فاصله ی بین لوپها رو خیلی کمتر کنید که در اغلب مدلهای کارخانه ای میسر نیست و اتصالات تقریبا در اندازه های خاصی مهار میشن . اگر فاصله ی بین لوپها را بیشتر از حد معمول کم کنیم دیگر عمق زیادی را نمیزند .
از نظر مقایسه بین پالسی ها و توباکس ، میشه گفت که یک توباکس در حد یک پالسی با لوپ 1 تا 2 متری ، عمقزنی داره .
بعلت استفاده از فرکانس بالا در توباکس ، طلا و فلزات غیر مغناطیسی با قدرت زیادی سنس میشن که در پالسیها این حساسیت کمتره .
ضمنا توباکس ساشو با تقویت مهندس حمید ، از اعلب این توباکسها قویتره . اما بخاطر نبود مهارت در ساخت و طراحی اسکلت ، خیلی از دوستان ازش پشیمون شدن و گذاشتن گوشه ی انباری
.
