به فلزجو خوش اومدین.
همونطور که قبلا هم اشاره داشتم بنده هم در مورد اول با شما موافق هستم و در این نوع ردیاب فرکانسی باید سیم منفی یک کانال به یک آنتن و سیم مثبت همون کانال به آنتن دیگر وصل بشه.
اما در مورد نتیجه گیری نهایی بنظر میاد شما تازه با موضوع ردیاب آنتنی برخورد کردین! دوست عزیز ما سالهاست دنبال این هستیم که ببینیم این نوع سیستم ردیاب واقعا بر اساس چه اصولی در علم فیزیک کار میکنه؟! درسته که ظاهر کار این ردیابها سادست ولی پی بردن به ماهیت اصلی طریقه کارکرد اون اصلا راحت نیست. افراد زیادی هر یک نظریات مختلفی در مورد شیوه کارکرد ردیاب آنتنی ارائه دادن و گاها سعی کردن به مباحث خاصی در علم فیزیک ربطش بدن ولی عملا تا این لحظه هیچ توضیح دقیق و جامعی ارائه نشده و جالب اینکه برخی از دانشمندان بزرگ علم فیزیک هم علیرغم قبول کارکرد عملی این نوع سیستم ؛ توضیح علمی براش ندارن. لذا این مساله که آنتنها یا حتی پراب در محیط امواجی منتشر میکنه که الزاما
خود اون امواج منجر به سنس هدف میشه صحیح نیست. توجه داشته باشین حتی اگر از پراب هم استفاده کنین با هیچ سنسور دقیقی نمیتونین از فاصله ای بیش از 10 متر اون امواج رو اشکار سازی کنین در حالیکه این مسافت در ردیابی شعاع کمی محسوب میشه و نه تنها ردیاب تا دهها برابر این مسافت جواب میده بلکه آنتن ها با حرکت مکانیکی خودشون واکنش نشون میدن!!! توصیه میکنم شما به خیل عظیم کسانی که دنبال پی بردن به ماهیت علمی این موضوع هستن ملحق نشین چرا که نه هیچ کدوم ما و نه هیچ دانشمندی تا بحال به موفقیتی در این زمینه دست پیدا نکرده. اون چه که باید برای شما مهم باشه توانایی جواب گرفتن عملی از این سیستم هست که اون هم بخودی خود کار هر کسی نیست!

من چنین چیزی رو آزمایش نکردم و در هیچ ردیاب معروفی هم ندیدم چنین کاری انجام شده باشه. با این حال ردیابی کاملا حالت تجربی داره و عملا میشه گفت بیشتر این ترکیبات قابل استفاده هستن و البته باید با دقت در شرایط مختلف تست بشن تا مشخص بشه از نظر کارایی در ردیابی اهداف و همینطور میزان خطاها چقدر میتونن با هم فرق داشته باشن. هر چند که نتیجه این تجارب بدلیل نقش کلیدی اپراتور در ردیابی اغلب برای همه یکسان نیست! اما اون چیزی که ایده اصلی در این نوع از ردیاب هست اینه که بین دو آنتن فرکانس خاصی وجود داشته باشه. در سیستم پرابی هم ایده اصلی همین هست. باقی مسائل نظیر شکل و دامنه موج فرعیات موضوع هستن. با توجه به این ایده اگر شما دو مثبت رو با موج خروجی کاملا یکسان به دو میله بدین دیگه نسبت به هم موج و فرکانس خاصی نخواهند داشت! لذا از نظر این ایده اصلی در ردیابی فرکانسی نظر من در مورد پیشنهاد شما منفی هست. اما اگر دو موج در دو خروجی با هم فرق داشته باشن داستان عوض میشه و در واقع خیلی پیچیده تر میشه که حساب و کتاب دقیقی هم نخواهد داشت و قطعا خطاها رو افزایش میده.

بنظر من بهترین و رایج ترین روش در ردیابی این هست که مثبت خروجی یک کانال به یک آنتن و منفی همون کانال به آنتن دیگه وصل بشه. برای جلوگیری از اتصالی و احتمال خرابی در خروجی آنتنها بنظر من سری کردن یک مقاومت 100 اهم با هر یک از سیمهای خروجی مثبت و منفی کفایت میکنه.
ترانس فقط برای ولتاژ بالا قابل استفادست و بنظر من برای استفاده از این سیستم بصورت ردیاب نه تنها لزومی نداره بلکه خطاها رو افزایش میده. بخصوص که ما مطلقا هیچ ترانس ایده آلی نداریم که روی طیف گسترده ای از فرکانسهای پایین و بالا بتونه خروجی درستی از نظر شکل موج داشته باشه.

مساله امپلی رو که بارها توضیح دادیم! ببینید خروجی موبایل در حالت حداکثر ولوم خود موبایل و حداکثر ولوم برنامه فانکشن ژنراتور از حدود 1 ولت پیک تا پیک بیشتر نیست. با این میزان ولتاژ خروجی و بدون تقویت بسته به فرکانسی که برای ردیابی استفاده میکنین و همینطور قدرت هدف مورد نظر ممکنه بتونین به شعاعزنی حدود 5 الی 50 متر برسین که قاعدتا رقم خوب و کافی نیست. میزان شعاعزنی هم به ولتاژ خروجی بستگی داره. استفاده از یک امپلی سبب میشه این ولتاژ تا چند برابر تقویت بشه و به همون نسبت میزان شعاعزنی هم افزایش پیدا کنه. در صورتیکه استفاده از ترانس مدنظر نباشه طبیعتا وات آمپلی هم مهم نیست چون خروجی حالت مدار باز داره و در عوض هر چه امپلی با باطری ولتاژ بالاتری تغذیه بشه معمولا ولتاژ خروجی شما هم بیشتر خواهد بود و قدرت شعاعزنی بیشتر م
طبق تجربه من و اکثر دوستان باید دسته های مسی نسبت به دست عایق باشن و تماس مستقیم نداشته باشن.
خواهش میکنم.